یادداشت طنز: دانشکده… تاسیس… می‌کنیم…!

 

پاک یادشان رفته که خودشان هم یک روزی پشت کنکوری بودند؛ حالا که خرشان از پل گذشته و برای خودشان دکتر شده‌اند یادشان افتاده به موضوع تعدد دانشکده‌های دندان‌پزشکی بپردازند.
هی این مسئولین دلسوز و مهربان می‌خواهند برای این مردم دندان‌خراب بیچاره کارخانه دکترسازی راه بیندازند، هی این‌ها نمی‌گذارند. هرچی فکر و ذکر وزیر و وکیل و معاون و… مشکلات دندانی مردم است و می‌خواهند در راستای حل آن‌ها، الی ماشاالله نیروی انسانی تربیت کنند بعضی‌ها مدام مخالفت می‌کنند. یکی به این‌ها بگوید بابا، تا این دانشکده‌ها ساخته شود و خط تولیدش راه بیفتد و محصولش بیاید بیرون و همه این‌ها به کنار تا این جوجه دکتر‌ها بیایند دست راست و چپشان را بشناسند، شما بارت را بست‌های پدرجان. آخر ناراحت چی هستی؟

می‌ترسند برایشان رقیب تراشیده شود، آن وقت بهانه می‌کنند که ای‌نهمه پول را می‌شد صرف آموزش بهداشت همگانی و فرهنگ‌سازی و تقویت بیمه‌ها کرد. کدام «همه پول» برادرمن؟ شما به مختصر وجوهات لازم برای ساخت دانشگاه و اندک مبلغ تجهیز آن و چندرغاز هزینه تربیت دانشجو می‌گویی پول؟ خیلی خوش انصافید به خدا.
وقتی قرار باشد میخ آهنین در سنگ نرود، خوب نمی‌رود دیگر. حالا اگر صبح تا شب هم مسئولین محترم از افزایش روزافزون تقاضاهای مردمی در شهرستان‌ها برای تاسیس دانشکده دندان‌پزشکی در شهرشان خبر بدهند باز این معلوم‌الحال‌ها سنگ خودشان را به سینه می‌زنند. همیشه هم که ماشاالله سند و مدرک برای رو کردن دارند. حالا هم در برابر این‌همه شواهد و قرائن بی‌بدیل و بی‌نظیر که از تولید انبوه دانشکده‌های دندان‌پزشکی حمایت می‌کند گیر داده‌اند به اینکه با این همه افزایش دندانپزشک، شاخص DMFT بهبود حاصل نکرده‌است.
خلاصه از هر دری وارد می‌شوی بلکه به راه راست هدایتشان کنی فایدهای ندارد. مثلا شما بگو آقاجان مناطق محروم دندان‌پزشک ندارد و باید به فکر مظلومین و محرومین جامعه بود. باز این‌ها ژست روشنفکری می‌گیرند که تعداد دندان‌پزشک کافی‌ست، توزیع‌شان اشکال دارد. هر جا به نفعشان است و می‌خواهند خودشان را عقل کل جلوه بدهند کشورهای اروپایی را چماق می‌کنند و می‌کوبند توی سر بقیه. ولی وقتی قرار باشد از نظر تعداد دانشکده‌های دندان‌پزشکی خودمان را به آن‌ها برسانیم شعار می‌دهند که نباید کورکورانه خودمان را با آن‌ها مقایسه کنیم.

به هر حال ما که نفهمیدیم حرف حساب این جماعت چیست و چی از جان نظام سلامت این مملکت می‌خواهند. اما همه این‌ها به کنار بنده اصلا کاری به سیاست‌گذاری‌های بخش سلامت و راهکارهای رسیدن به سطح مطلوب بهداشت و ارتقای کیفیت سلامت دهان و دندان مردم ندارم و می‌خواهم دو کلام پدرانه با خیل عظیم مشتاقان ورود به این دانشکده‌های آماده تاسیس که برای رسیدن به رویاهای شیرینشان روزهای سختی را پشت کنکور سپری می‌کنند صحبت کنم.
می‌خواهم دلسوزانه بگویم هلا پشت کنکوری‌های بالفعل و دانشجویان دندان‌پزشکی بالقوه! چشم و گوشتان را خوب باز کنید. عزیزان من سخت مراقب این بوی کباب و آواز دهل باشید. الان دارید پارو سفارش می‌دهید که چی؟ خیال برتان داشته که آنقدر پول روی سرتان می‌بارد که هفته‌ای یک پارو می‌شکنید؟ زنهار اگر در فکر پول درآوردن بی‌دردسر هستید تا دیر نشده وقت و جوانی‌تان را جای دیگری سرمایه‌گذاری کنید. اما اگر پوستی کلفت و اعصابی آهنین و صبری سترگ دارید این گوی و این میدان، بسم الله. اما بدانید و آگاه باشید که:

رشته دندان‌پزشکی از علوم جالب است
پشت کنکوری به شدت شغل ما را طالب است
آی دکتر بعد از این! بشنو ز من این پند را
حرص خوردن در طبابت رویکردی غالب است
گویمت تا گوش نسپاری به آواز دهل
آنچه را از دور می‌بینی سرابی کاذب است
‌گاه بیمار آنچنان از درد می‌پیچد به خود
راست پنداری که سنگش در میان حالب است
مثل میت می‌نشیند زیر دستانت ز ترس
جسم او حاضر ولی روح و روانش غایب است
گر هزاران درد از جانش کنی زایل چه سود
عاقبت دکتر جماعت از نگاهش کاسب است
گر ندارد او به دنیا مال و اموالی عظیم
او مقصر نیست بی‌شک، دکتر او غاصب است
بعد درمان موقع پرداخت حق‌العلاج
بر نبود سر به روی گردن تو راغب است
الغرض خواهی اگر دکتر شوی مانند ما
اینکه گفتم حاصل این رشته بی‌صاحب است

سایت دکتر افشین قناد

منبع:دندانه