خط تولید انبوه محصولی به نام «دندانپزشک»
یادداشت طنز: ما دندانپزشکان به سرعت داریم زیاد میشویم. تولید ما دندانپزشکان افزایش یافته است. خط تولیدهای زیادی در جای جای ایران از دانشکده دندانپزشکی اردبیل، بروجرد تا شهر کرد، بوشهر و اهواز، جلفا، کیش و بجنورد به راه افتاده است، تعداد زیادی از ماها (یعنی دندانپزشکان) را وارد بازار میکند. به علاوه انواع دندانپزشک بیکیفیت خارجی تولید دانشگاههای درپیت خارجی هم هر روز از مرزهای کشور وارد میشوند و عرصه را بیشتر برای محصولات داخلی تنگ میکنند!
طبیعی است که باید از تولید بیرویه خود ناراضی باشیم و افسوس بخوریم. کفگیر دندانپزشکی به ته دیگ خورده است. پلو دندانپزشکی را خوردهاند و حتی ته دیگش را هم بردهاند و چیزی که برای ما مانده است نان خالی است که باید روغن نباتی ترانس ته مانده دیگ آغشته و نوش جان کنیم!
ولی تاسف بیشتر ما نه از تکثیر بیرویه و افسار گسیخته خود بلکه از «کیفیت» خط تولید دندانپزشک در کشورمان است! حدود شصت دانشکده هم اکنون در کشورما وجود دارند که بسیاری از آنها دندانپزشک با مهر استاندارد را تحویل جامعه نمیدهند. علت هم مشخص است. چون تولید کننده، فروشنده، ناظر، قاضی و متهم یکی هستند و طبق قوانین طبیعت هیچ چاقویی دستهاش را نمیبرد و هیچ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکیای هم کیفیت پایین محصولات خود را به گردن نمیگیرد!
گویا مسئولان وزارت بهداشت در سالهای گذشته به این نتیجه رسیدهاند که اگر دانشکدههای خارج از کشور میتوانند دندانپزشک با کیفیت پایین در حجم انبوه تولید کنند چرا خودشان در داخل کشور از عهده این کار بر نیایند! بنابراین در یک حرکت جهادی در طول کمتر از یک دهه ظرفیت پذیرش دندانپزشک را چند برابر کردهاند و به زودی در جزیره خالی از سکنه خارک هم دانشکده میزنند و حتی شاید برای صادرات دندانپزشک، که جز کالاهای غیر نفتی قرار میگیرد، اقدام میکنند.
شکی نیست دندانپزشک زیاد خوب است. وجود دندانپزشک در مراکز بهداشتی درمانی روستایی هم خوب است. ولی تربیت انبوهی از دندانپزشکان و ارسال اجباری آنها به روستاهای فاقد یونیت و امکانات برای عرضه نازلترین سطح درمان دندانپزشکی (کشیدن دندانهای پوسیده) چه قدر برای دولت و ملت با صرفه است؟
ما با زیاد شدن مشکلی نداریم. به هر حال در نظام عرضه و تقاضا و بازار آزاد جوری گلیممان را از آب بیرون میکشیم و با کم و زیاد درآمدمان کنار میآییم. ولی ترسمان از این است که بیکیفیت، کار نابلد و زیادی شویم! به درد مردم نخوریم. درمان بیکیفیت عرضه کنیم. آموزش کافی ندیده باشیم و روی دهان و دندان مردم برای کسب درآمد «بیزنس» کنیم. پس بهتر است تا دیر نشده فکری به حال سر و سامان دادن خط تولید دندانپزشکان کشور بکنبم!
منبع:دندانه