دندانپزشکانی که رئیس جمهور شدند

 

معرفی ۴ دندانپزشک که در کشورهای مختلف به مقام ریاست جمهوری رسیدند

دندانپزشکان در همه جای دنیا در عرصه سیاست فعالیت‌های مختلفی دارند؛ اما در این بین دندانپزشکانی هم هستند که به بالاترین مدارج سیاسی، یعنی اداره کشورها دست پیدا کرده‌اند که البته همیشه هم در سمت ریاست جمهوری موفق ظاهر نشده‌اند. در این نوشتار چهار رئیس‌جمهور دندانپزشک که دو نفر از آن‌ها در حال حاضر در این مقام در حال فعالیت هستند را به شما معرفی می‌کنیم.

رئیس‌جمهور پاکستان با دو تخصص دندان‌پزشکی
دکتر عارف علوی (Arif ur Rehman Alvi)، که شهریور ۹۷ (آگوست ۲۰۱۸) به ریاست جمهوری پاکستان رسید و هم‌اکنون هم در حال فعالیت است، فرزند دکتر حبیب‌الله رحمان الهی علوی (Habib ur Rehman Elahi Alvi)، دندان‌پزشک معتمد اولین نخست‌وزیر هند، جواهر لعل نهرو است.

عارف علوی که خود هم در پاکستان سابقه فعالیت‌های دندان‌پزشکی علمی و صنفی درخشانی دارد، از متحدان عمران خان، نخست‌وزیر جدید پاکستان و یکی از بنیان‌گذاران حزب تحریک انصاف این کشور (PTI) است. او همچنین یکی از دست‌اندرکاران نوشتن قانون اساسی این حزب بود.

دکتر علوی، سال ۱۹۴۷ در کراچی، شهری که خانواده‌اش پس از جدایی هند و پاکستان به آن مهاجرت کرده بودند به دنیا آمد. پدرش از وابستگان خانواده محمدعلی جناح بود و خواهر او، شیرین بی جناح (Shirinbai Jinnah) دکتر حبیب‌الله علوی را جزو معتمدین خود، اعلام کرده و در نهایت تمام دارایی‌اش از جمله کاخ مهتا Mohatta Palace را به این معتمدین هدیه کرد.

رئیس‌جمهور جدید پاکستان، فعالیت سیاسی خود را پنج دهه پیش، یعنی زمان دانشجویی در دانشکده دندان‌پزشکی de’Montmonrency در استان پنجاب پاکستان آغاز کرد. او آن زمان عضو جامعه اسلامی و از مخالفین ایوب خان، دیکتاتور ارتشی بود که بعدها با پیروزی بر فاطمه جناح، شخصیت سیاسی محبوب که اتفاقاً او هم یک دندان‌پزشک بود، به عنوان دومین رئیس‌جمهور پاکستان انتخاب شد.

سایت حزب تحریک انصاف پاکستان درباره خاطرات مبارزات سیاسی او می‌نویسد: «عارف علوی در یکی از جریانات اعتراضی، در جاده‌ای در لاهور مورد اصابت گلوله قرار گرفت و زخمی شد. او هنوز جای این گلوله را به عنوان نماد تلاش برای دموکراسی با افتخار بر بازوی راستش دارد.»

دکتر علوی سال ۱۹۷۵ از دانشگاه میشیگان تخصص پرستودنتیکس و سال ۱۹۸۴ از دانشگاه پاسیفیک، واقع در سانفرانسیسکو تخصص ارتودنسی گرفت.

او نخستین نویسنده اساس‌نامه انجمن دندان‌پزشکی پاکستان و رئیس این انجمن است و علاوه بر این ریاست اولین کنگره بین‌المللی دندان‌پزشکی پاکستان در سال ۱۹۸۱، ریاست بیست و هشتمین کنگره دندان‌پزشکی آسیا اقیانوسیه، ریاست بخش ارتودنسی دانشکده پزشکان و جراحان پاکستان و ریاست فدراسیون دندان‌پزشکی آسیا اقیانوسیه را در کارنامه دارد.

دکتر عارف علوی همچنین سال ۲۰۰۷ به عنوان نخستین پاکستانی، به عنوان یکی از اعضاء شورای فدراسیون جهانی دندان‌پزشکی (FDI) انتخاب شد.

او از سال ۲۰۱۸ برنامه‌ای تحت عنوان «ابتکار ریاست جمهوری برای هوش مصنوعی و محاسبات (PIAIC) » را با بودجه شخصی و کمک سازمان‌های دولتی و غیرانتفاعی برای ارتقاء آموزش از راه دور و افزایش موقعیت‌های شغلی و تحقیقاتی در زمینه هوش مصنوعی، بلاک‌چین و Cloud Computing بومی فراهم آورده است. او معتقد است جهان در مرز چهارمین انقلاب صنعتی قرار دارد. این برنامه، آموزش سالیانه ۱۰۰ هزار دانش‌آموز را هدف قرار داده و از دیگر اهداف مهم آن ایجاد برابری در فرصت‌های آموزشی تکنولوژی برای زنان در بیشتر شهرهای پاکستان است.

رئیس‌جمهور دیکتاتور ترکمنستان
قُربان قُلی مالک قلییویچ بِردی مُحَّمداُف متولد ۱۹۵۷، دندانپزشک و سیاستمدار اهل ترکمنستان است که از سال ۲۰۰۷ در مسند ریاست جمهوری این کشور قرار دارد. او پیش از این در زمان ریاست جمهوری صفرمراد نیازف، سال ۱۹۹۷ وزیر بهداشت و سال ۲۰۰۱ معاون رئیس‌جمهور شد و سال ۲۰۰۷ بدون اینکه با رقابت خاصی روبرو باشد، با کسب ۸۹ درصد آراء مردمی به ریاست جمهوری ترکمنستان رسید. پس از آن سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۷ در انتخابات دوم و سوم هم با کسب ۹۷ درصد آراء به پیروزی رسید و مجلس ترکمنستان سال ۲۰۱۶ برای اینکه بردی محدف بتواند سومین بار در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کند قانون محدودیت دوره‌های ریاست جمهوری برای یک فرد یکسان را لغو کرد.

قربانقلی بردی محدف سال ۱۹۵۷ در استان آخال ترکمنستان متولد شد. او سال ۱۹۷۹ از دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم‌پزشکی ترکمنستان فارغ‌التحصیل شد و کار در این حرفه را آغاز کرد و سپس در دانشگاه مشغول تدریس شد. او در دوران ریاست جمهوری صفرمراد نیازف، رئیس مرکز دندانپزشکی وزارت بهداشت و صنعت پزشکی، سال ۱۹۹۷ وزیر بهداشت و سال ۲۰۰۱ معاون رئیس‌جمهور ترکمنستان شد.

بردی محدف در دوران ریاست جمهوری خود بر روی تغییر در نظام آموزشی، بهداشتی و مزایای بازنشستگی تمرکز کرد. تحصیل اجباری را از ۹ سال به ۱۰ سال رساند؛ ورزش و زبان خارجی را دوباره در نظام آموزشی گنجاند و برنامه‌های زیادی را برای تأسیس مدارس تخصصی هنر معرفی کرد. علاوه بر این حقوق ۱۰۰ هزار بازنشسته که رئیس‌جمهور نیازف به دنبال بحران بودجه‌ای قطع کرده بود دوباره برقرار کرد. با این همه، دولت او همواره به عنوان یکی از استبدادی‌ترین و بسته‌ترین دولت‌های دنیا خوانده می‌شود. دیده‌بان حقوق بشر، بردی‌محدف را دیکتاتوری می‌خواند که بر تمامی امور مردم کنترل دارد. «خانه آزادی» که یک سازمان مردم‌نهاد فعال در زمینه دموکراسی و واقع در آمریکا است، از زمان ریاست جمهوری بردی محدف، ترکمنستان را از نظر آزادی بیان در آخرین مرتبه‌ها در بین سایر کشورها قرار می‌دهد. این کشور سال ۲۰۱۷ یکی از ۱۱ کشور حائز بدترین رتبه‌ها از نظر حقوق سیاسی و شهروندی بود. همچنین خبرنگاران بدون مرز رتبه ترکمنستان را از نظر آزادی رسانه‌ها، از بین ۱۷۸ کشور، ۱۷۶ اعلام کرد.

آرژانتین و دندانپزشکی که ۲ ماه هم رئیس‌جمهور نبود
هکتور خوزه کامپورا (Héctor José Cámpora) دندانپزشک و سیاستمدار آرژانتینی بود که بین سال‌های ۱۹۰۹ تا ۱۹۸۰ میلادی می‌زیست. او از ۲۵ می تا ۱۳ جولای سال ۱۹۷۳ رئیس‌جمهور آرژانتین بود.

هدف کامپورا از این کار فراهم آوردن زمینه سومین دوره ریاست جمهوری خوآن پرون، رئیس‌جمهور محبوب آرژانتینی‌ها بود؛ چرا که ژنرال الخاندرو لانوس که شخصی دیکتاتور به شمار می‌رفت و خود در دوره قبل به عنوان رئیس‌جمهور آرژانتین خدمت کرده بود، شرکت پرون در انتخابات را وتو کرده بود. دکتر کامپورا یکی از اعضاء مهم جناح پرونیسم بود که امروزه با هدف عدالت اجتماعی و رفاه فعالیت می‌کند.

هکتور خوزه کامپورا در شهر مرسدس استان بوئنس آیرس متولد شد. او در دانشگاه کوردوبا در آرژانتین دندانپزشکی خواند و در زادگاهش به کار درمانی مشغول شد.

زمانی که پرون در سال ۱۹۴۶ رئیس‌جمهور شد، دکتر کامپورا ائتلافی بین کارگران و تندورها ایجاد کرد و به مجلس راه یافت. در نهایت پرون سال ۱۹۷۱ او را به‌عنوان نماینده شخصی خود انتخاب کرد و او هم زمینه آخرین دوره ریاست جمهوری خوآن پرون را فراهم آورد.

یکی از اولین اقدامات دکتر کامپورا به‌عنوان رئیس‌جمهور، عفو اعضاء سازمان‌های تروریستی بود که علیه ارتش یا پلیس حملاتی انجام داده و به زندان افتاده بودند. در دوره ریاست جمهوری او، حدود ۶۰۰ بحران اجتماعی، از شورش گرفته تا اشغال کارخانه‌ها اتفاق افتاد. او در نهایت جولای ۱۹۷۳ از مقامش استعفا داد تا خوآن پرون دوباره بتواند به ریاست جمهوری بازگردد. سپس به‌عنوان سفیر آرژانتین در مکزیک انتخاب شد و سال ۱۹۸۰ در همین کشور در اثر سرطان درگذشت.

گویان، کشوری کوچک در آمریکای جنوبی و رئیس‌جمهور دندانپزشک هندو
دکتر چدی بِرِت جاگان (Cheddi Berret Jagan) که بین سال‌های ۱۹۱۸ تا ۱۹۹۷ می‌زیست، سیاستمدار اهل گویان بود. زمانی که این کشور جزئی از «هند غربی بریتانیا» و مستعمره بریتانیای کبیر بود و بریتیش گویانا نام داشت، به‌عنوان نخست‌وزیر آن انتخاب شد و سپس از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۷ به ریاست جمهوری این کشور رسید.

او در یک خانواده فقیر در یک منطقه روستایی از گویان امروزی متولد شد و پدر و مادری هندی داشت که پیرو مکتب هندوئیسم و به عنوان کارگر به این منطقه منتقل شده بودند. پدرش با وجود داشتن ۱۱ فرزند، بر تحصیل چدی اصرار بسیار می‌ورزید و او را به کالج ملکه، که مدرسه راهنمایی نمونه‌ای در شهر جورج‌تاون، پایتخت امروزی گویان، بود می‌فرستاد. در نهایت پس از تمام شدن مدرسه، او را عازم آمریکا کرد تا دندانپزشکی بخواند. چدی جاگان به دانشگاه خصوصی هاوارد در واشینگتن رفت و از آنجا که دانشجوی سخت‌کوش و نمونه‌ای بود بورسیه تحصیلی گرفت. او در نهایت سال ۱۹۴۳ به گویانا برگشت.

دکتر چدی بِرِت جاگان سال ۱۹۹۲ برنده انتخابات ریاست جمهوری این کشور شد و با گرایش‌های دموکراتیک سوسیالیستی تا سال ۱۹۹۷ در این سمت به کار خود ادامه داد و همان سال در اثر سکته قلبی درگذشت. او نخستین هندوئی بود که خارج از آسیای جنوبی هدایت دولت را در دست می‌گیرد.

دکتر جاگان همچنین یک نویسنده و ناطق سیاسی بود و کتاب‌هایی چون «غرب در بوته آزمایش: جنگ من برای آزادی گویانا»، «انقلاب کارائیبی»، «ایالات متحده آمریکا در آمریکای جنوبی» را به رشته تحریر درآورد.

منبع:دندانه