دکتر با کاف سه نقطه

 

دکتر امید رضایی
فوق تخصص انکولوژی

مدتهاست به این فکر میکنم که باید برای کلمه دکتر، چند زیر شاخه تعریف کنیم:

مثلا یک سری از دکتر ها(منظورم طبیب است) را با دالِ دسته دار بنویسیم، یک سری از دکترها را با کاف سه نقطه و یک سری را مثلا با تای جیمی! واقعا توهین به تشخص حروف و کلمات است که تمام این صد و خورده ای هزار نفر که شماره نظام پزشکی دارند و عده ای از ایشان بر مفرش خاک خفته اند و عده ای مهاجرت کرده اند و‌ عده ای طبابت را کنار گذاشته اند و شغلی نان و آبدار یافته اند را به یک نام بخوانیم، به نام دکتر!

فکرش را بکنید، از پزشک عمومی شاغل در ماکو و زابل تا پیشکسوتی که با حقوق بازنشستگی سر میکند بگیر و بیا و برس به افرادی که با حقوق یک، یک و نیم ماهی ده پانزده کشیک میدهند تا بشوند متخصص و متعهد هم شوند بعدا با حقوق دو و هفتصد بروند جایی که اسمش را هم نشنیده اید اسمشان یکی باشد با کسی که مثلا در تهران وزیر سابقی بوده و متخصص چشم است و پول بیمه بدنه پورشه اش می شود حقوق سی تا از آنها؟

یا مثلا با آنکه نامش پزشک است و سالهاست یک نسخه هم ننوشته و یک بیمار هم ویزیت نکرده و رفته است جایی و مدیریت می کند و یک بار در بیست سال اخیر تلفنش برای هیچ آنکالی ساعت سه شب زنگ نزده و هربار در صف اول مصاحبه های تخریبی علیه پزشکان است و از کارت خوان بگیر تا قصور و ظرفیت مدعی است و تیتر اول روزنامه ها و خودش را دکتر هم می داند.

یا مثلا هم پیشوند نماینده مجلسی باشیم که گاهگاهی از خاطرات درامد پانصد میلیون تومانی اش در جراحی قلب میگوید که چون ریختن سرکه بر زخم بی پولی، همکاران جوان را بدجوری می سوزاند.
واقعا باید این افراد را در یک گروه جای داد و به یک نام صدایشان کرد؟ واقعا توقع دارید درکشان کنند؟

توقع دارید میان صف دوربین و عکاس و لبخند به این فکر کنند که همکار جوان و میانسال اش چطوری، بدون فتو سنتز صورتش را سرخ نگه دارد؟

باید برگردیم به نقطه، سرِ خط.
ما تنها صنفی هستیم که ناممان یکی هست و دردهایمان یکی نیست.
نامی دیگر انتخاب کنیم ، دکتری با دالِ سه نقطه یا با کافِ با کلا!

منبع:دندانه