شورای سلامت دهان با احیای طرح تربیت بهداشتکاران مخالف است

 

دکتر حسن رزمی، عضو شورای سلامت دهان، ضمن مخالفت با احیاء طرح تربیت بهداشتکاران دهان، به خبرنگار نگین دندان‌پزشکی گفت: عدم بهره‌مندی مناسب مناطق محروم از خدمات سطح ۱ دندان‌پزشکی، سبب شد شورای سلامت دهان تصمیم بگیرد که دانشگاه‌های علوم پزشکی تکنسین‌های سلامت دهان تربیت کنند، اما به‌هیچ‌وجه قرار نبود این افراد به بهداشتکار دهان تبدیل بشوند.

دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران، افزود: تصمیم شورا، از ابتدا این بود که این تکنسین‌ها پس از ۲ سال آموزش، در خانه‌های بهداشت و در کنار بهورز‌ها خدمات پیشگیرانه انجام بدهند و در درمان مداخله نکنند، اما شرح وظایف بهداشتکاران دهان کاملاً با آن‌ها متفاوت است و با یونیت سروکار پیدا می‌کنند که این اصلاً مدنظر شورای سلامت دهان نیست.

وی تأکید کرد: اگرچه دغدغه وزیر بهداشت، رفع کمبودهای ارائه خدمات دندان‌پزشکی در مناطق محروم است، اما از طرف دیگر ما در حال حاضر در کشور، بدون نیازسنجی دندان‌پزشک و به‌موازات آن هم بهداشتکارانی تربیت می‌کنیم که با هدف دندان‌پزشک شدن وارد این رشته می‌شوند، بنابراین به نظر نمی‌رسد این راهکار برای حل این مشکل مناسب باشد.

آیا راه رساندن خدمات دندان‌پزشکی به مناطق محروم، تربیت انبوه دندان‌پزشک است؟
به نظر می‌رسد احیاء طرح تربیت بهداشتکاران دهان، تکرار تجربه غلط افزایش بی‌رویه دانشکده‌های دندان‌پزشکی و تربیت دندان‌پزشکان بی‌شمار باشد که راه به‌جایی نبرده و مشکل خدمت‌رسانی به مناطق محروم را حل نکرده است.

دکتر رزمی، در بخش دیگری از سخنان خود، حلقه مفقوده ارائه خدمات دندان‌پزشکی به مناطق محروم را، عدم مدیریت صحیح دندان‌پزشکان دانست و گفت: در حال حاضر بیش از ۲ هزار دندان‌پزشک در سال از دانشگاه‌های داخلی فارغ‌التحصیل و تعدادی از فارغ‌التحصیلان خارج از کشور هم به آن اضافه می‌شوند، اما این پتانسیل، مانند دارایی کلانی است که عدم مدیریت صحیح، کشور را از استفاده مناسب از آن محروم کرده است.

وی افزود: نظر اعضای شورای سلامت دهان، این است که ارائه خدمات در شهرهای کم برخوردار، از عهده دندان‌پزشکان حاضر برمی‌آید، اما از آنجایی که هنوز برنامه‌ریزی جدی برای جذب این نیرو‌ها نداریم، این مهم مغفول مانده است.
وی خاطرنشان کرد: اعزام دندان‌پزشکان به این مناطق نیازمند کار کار‌شناسانه و آسیب‌شناسی است و پیش از آن، باید موضوعاتی مانند منابع مالی پایدار برای خرید خدمت، حمایت بیمه‌ها و تعرفه‌های مناسب و قابل‌قبول برای دندان‌پزشکان، مورد بررسی قرار گیرند.

دکتر حسن رزمی در پایان تأکید کرد: دغدغه وزارت بهداشت برای خدمت‌رسانی به این مناطق به‌جا است، اما تربیت بهداشتکاران دهان که در خوشبینانه‌ترین حالت، ۳ سال دیگر وارد عرصه خدمات دندان‌پزشکی می‌شوند، راهکار مناسبی نیست و بهتر است تمرکز بر مدیریت نیروهای موجود و استقرار آن‌ها در مناطق موردنظر با راهکارهایی مانند اخذ تعهد در زمان پذیرش و فارغ‌التحصیلی قرار بگیرد.

منبع:دندانه