یک کافه گالری «آس»!

 

گپ و گفت با دکتر کامران هروی و دکتر الهه حداد، دندان‌پزشکانی که یک کافه گالری را مدیریت می‌کنند

در خیابان شریعتی تهران، کمی بالاتر از پل رومی، فضای دنجی است که وقتی واردش می‌شوی، ابتدا یک گالری هنری با آثاری از هنرمندان برجسته و گاهی هم حضور خودشان از تو پذیرایی می‌کند. از پله‌ها که بالا می‌روی، کافه‌ای در فضای متفاوت می‌بینی که در گوشه و کنار آن، کتاب‌خانه‌هایی برای مطالعه مهمانان به چشم می‌خورد و گاهی هم در آن نمایشنامه خوانی برپا است. طراحان این گالری و کافه گالری که نام آن را «آس» گذاشته‌اند، دکتر کامران هروی و دکتر الهه حداد، یک زوج دندان‌پزشک هستند که گویی هدف متفاوتی از جذب مشتری برای این سرمایه‌گذاری داشته‌اند. بنابراین با آن‌ها گفتگو کردیم تا پاسخ این سؤال از خودشان بپرسیم.

*پیش از تأسیس کافه‌گالری آس، سابقه فعالیت هنری داشتید؟ انگیزه تأسیس این کافه چگونه در شما ایجاد شد؟
من و همسرم، دکتر الهه حداد، که ایشان هم دندان‌پزشک هستند، همیشه دوستدار کارهای هنری بودیم و همین سبب می‌شد مرتب به گالری‌های مختلف برویم و درباره مقتضیات و خصوصیات یک گالری استاندارد مطالعه و تحقیق کنیم.
ما پیش از این هم کافه‌ای هنری به نام کافه نُت در سینما پردیس ملت داشتیم و سپس، حدود ۱ سال پیش یعنی مهرماه سال ۹۴ ابتدا گالری آس و سپس کافه گالری آس را در طبقه دوم آن افتتاح کردیم. ساختمان این گالری، پیش از این یک ملک مسکونی بود و بازسازی آن ۲ سال طول کشید. چرا که اصرار داشتیم این فضا از نظر اتمسفر، امبیانس، نور و غیره ساختار استانداردی داشته باشد.

*چارچوب شما برای کار هنری و پذیرش آثار در گالری آس چیست؟
به‌طور کلی در این ۱ سال، کارهای هنری قابل توجهی در این گالری اتفاق افتاده است. چرا که اصرار ما بر این است که آثار هنرمندانی برجسته مانند استاد حمید پازوکی، آقای طبیب‌زاده، استاد داود قنبری و سایر اساتید را که در رشته خود جزو ۱۰ نفر برتر کشور هستند در این گالری نمایش داده شود. یکی دیگر از مصداق‌های این قبیل کارهای هنری، دعوت از ۱۸ هنرمند خارجی از کشورهای مختلف از جمله آفریقای جنوبی، چین، هلند، سوئد، دانمارک، سورینام، فرانسه و غیره و نمایش آثار آن‌ها در حدود ۳ هفته بود.

*بنابراین برگزاری نمایشگاه‌های این گالری هزینه بالایی دارد. آیا درآمدی که از آن کسب می‌کنید برای شما توجیه اقتصادی دارد؟
اگر هدف ما از ساختن این گالری کسب درآمد بود، اصلاً آن را تأسیس نمی‌کردیم. این گالری با سرمایه‌گذاری زیاد تأسیس شده و هدف هم این بوده که در آن کار هنری و فرهنگی انجام بشود. حتی این هدف آن‌قدر برای من مهم بوده است که برای مدت ۲ سال از ریاست بیمارستان امام رضا (ع) تهران مرخصی بدون حقوق گرفتم و به این کار مشغول شدم.
نکته مهم دیگر، این است که ما در این گالری، بلیت‌فروشی و ورودیه نداریم و تمام برنامه‌های هنری خود را رایگان ارائه می‌دهیم. حتی در فضای کافه برای مطالعه کتاب گذاشته‌ایم تا بتوانیم به این طریق ارزش‌های فرهنگی و هنری را به افراد عرضه کنیم.

*این اعتبار را که سبب می‌شود هنرمندان معروف کارهای خود را در گالری شما به نمایش بگذارند چگونه کسب کرده‌اید؟
من این اعتبار و اعتماد را نتیجه پایه‌های محکم و چارچوب صحیح و علمی و هنری این گالری می‌دانم. زمانی که هنرمندان مشاهده می‌کنند هدف یک گالری، انجام کار هنری است و آن را بر مسائل مالی مقدم می‌شمارد، ترغیب می‌شوند نمایش آثار خود را به آن بسپارند. باید بگویم که ما اشخاصی که مسئولیت اجرایی این نمایشگاه‌ها را برعهده دارند را هم از جمله شخصیت‌های برتر هنری انتخاب کرده‌ایم. برای مثال، مدیر هنری ما خانم مونا زاهد، یکی از سرشناس‌ترین کارگردان‌ها و مستند سازان ایران و مدیر هنرهای تجسمی ما دکتر حمید پازوکی هستند و تعیین می‌کنند که چه آثاری را نمایش بدهیم.

*مهم‌ترین ویژگی‌های فیزیکی یک گالری استاندارد چیست؟
از جمله ویژگی‌های فیزیکی مهم یک گالری، ارتفاع و ابعاد دیوارها، نور، سیستم امنیتی و حرارتی و برودتی، محل قرار گرفتن بنا و دسترسی راحت آن است، اما باید بگویم نکته بسیار مهم‌تر از این موارد، کادر مدیریت هنری یک گالری است.

*در هفته چند شیفت کار دندان‌پزشکی انجام می‌دهید؟ آیا کار در این گالری آن‌قدر برای شما مهم بوده است که شیفت‌های کاری دندان‌پزشکی خود را کمتر کنید؟
من هفته‌ای ۴ روز، شیفت‌های بعدازظهر به مطب می‌روم و زمانی هم که رئیس بیمارستان بودم به همین اندازه کار می‌کردم. دندان‌پزشکی شغلی نیست که شخصی بخواهد تمام روز به آن مشغول باشد؛ چرا که در این صورت آسیب می‌بیند. از طرف دیگر درآمد در دندان‌پزشکی، ارتباطی با ساعاتی که شخص در مطب کار می‌کند ندارد، بلکه به این بستگی دارد که چه خدماتی ارائه می‌دهد. به طور کل این تصور که می‌توان از طریق طبابت ثروتمند شد اشتباه است. بلکه از طریق این شغل می‌توان گذران زندگی کرد و باید آن را با لذت و نه اهداف مالی دنبال کرد.

منبع:دندانه